Ofiarami wypadków niekiedy zostają również dzieci. W takich sytuacjach współwinnymi często są rodzice, którzy swoim zachowaniem przyczynili się do wypadku przez to, że m.in nie zapewnili dziecku stosownej opieki lub też nie zadbali o jego bezpieczeństwo.
Wiek dziecka, a odpowiedzialność rodzica lub opiekuna
Rodzice lub opiekunowie dziecka, które nie ukończyło 7 lat, są zobowiązani do zapewnienia mu nadzoru i opieki oraz stworzenia odpowiednich warunków w celu uniknięcia narażenia bezpieczeństwa dziecka. W praktyce oznacza to, że dzieci poniżej tego roku życia nie mogą zostać pozostawione bez opieki, a co za tym idzie – nie mogą same poruszać się po ulicy. Starsze dzieci mogą już np. bawić się w miejscu, które znają, np. na podwórku przed domem, ponieważ od dziecka w tym wieku oczekuje się już pewnego stopnia samodzielności. Niewątpliwie nauka samodzielności dziecka musi następować stopniowo, w sposób dostosowany do danego dziecka, ale powinna również rozpocząć się od najmłodszych lat. Przyjęte jest, że w wieku 13 lat dziecko powinno już być w stanie racjonalnie i bez ingerencji osób dorosłych podejmować decyzje mieszczące się w ramach przyjętych reguł społecznych. Wraz z wiekiem wzrasta stopień odpowiedzialności dziecka, a w konsekwencji również jego zdolność do samodzielnej oceny zagrożenia i możliwości jego unikania.
Odpowiedzialność dorosłych za bezpieczeństwo dziecka
Rodzice są również zobowiązani do zapewnienia dziecku bezpieczeństwa, zarówno zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, ale i z powszechnym stanem wiedzy. Przykładowo wskazać należy na obowiązek przewożenia w foteliku samochodowym dziecka, które nie osiągnęło wzrostu 150 cm czy też zapewnienie dziecku kasku ochronnego, gdy planuje ono jeździć na nartach, rowerze czy hulajnodze. Rodzic nie powinien również dopuścić do sytuacji, w której dziecko będzie przewożone przez kierowcę, będącego pod wpływem alkoholu lub środków odurzających.
Sprawdź jak możemy Ci pomóc
Odpowiedzialność karna rodziców i opiekunów
Zaniechanie rodziców i niedopełnienie przez nich obowiązku zapewnienia dziecku bezpieczeństwa, może pociągać za sobą ewentualnie ich odpowiedzialność karną. Nie daje jednak podstaw do zmiarkowania odszkodowania, które małoletniemu poszkodowanemu należy się od sprawcy szkody lub towarzystwa ubezpieczeń. Art. 362 kodeksu cywilnego pozwala na obniżenie należnych kwoty poprzez porównanie stopnia winy sprawcy i poszkodowanego. Zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem sądów, „nie daje jednak możliwości przyjęcia przyczynienia się rodziców poszkodowanego za samego poszkodowanego, nawet jeżeli szkoda pozostawała w związku przyczynowym z zaniedbaniem rodziców poszkodowanego.” (tak np. Sąd Apelacyjny w Łodzi w wyroku z dnia 5 września 2014 r. w sprawie o sygn. akt I ACa 315/14).