Każdego roku wiele rodzin doświadcza utraty swoich bliskich w wypadkach za granicą. Strata członka rodziny w wyniku wypadku samochodowego może stanowić traumatyczne i emocjonalne przeżycie. W tym trudnym okresie ważne jest, aby bliscy zmarłego otrzymali należyte wsparcie. Warto również podkreślić, że najbliższym przysługuje rekompensata za śmiertelny wypadek bliskiego za granicą.
Kto może uzyskać zadośćuczynienie po śmierci bliskiego za granicą?
Zadośćuczynienie jest to rodzaj rekompensaty dla bliskich osoby zmarłej, które stanowi formę złagodzenia bólu fizycznego i psychicznego po stracie. Jest jednorazowym świadczeniem o charakterze bardzo indywidualnym, co oznacza, że nie ma możliwości ustalenia jednej kwoty dla wszystkich przypadków. Dlatego też, warto rozważyć skorzystanie z pomocy specjalistów, którzy określą wszystkie istotne czynniki, które mogą wpłynąć na wysokość zadośćuczynienia.
Rekompensata po śmierci bliskiego w wyniku wypadku samochodowego za granicą przysługuje najbliższym członkom rodziny, w tym m.in.:
- współmałżonkowi,
- dzieciom,
- rodzicom,
- rodzeństwu.
Co więcej, o zadośćuczynienie po stracie mogą ubiegać się również osoby niespokrewnione z poszkodowanym, które łączyła silna więź emocjonalna, a w chwili śmierci więzy te zostały utracone.
W przypadku wypadku za granicą zgłoszenia szkody możemy dokonać bezpośrednio u ubezpieczyciela sprawcy szkody lub też w Polsce za pośrednictwem przedstawiciela tego towarzystwa ubezpieczeniowego, działającego na terenie naszego kraju. Zgłoszenie szkody w Polsce może być korzystniejsze dla osoby uprawnionej, gdyż w trakcie likwidacji szkody wszystkie formalności załatwimy stosując język polski, a więc odpada bariera językowa z którą osoba uprawniona musiałaby się zmagać dokonując zgłoszenia bezpośrednio do ubezpieczyciela sprawcy szkody.
Jeśli do wypadku doszło na terenie kraju z UE lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego, to ubezpieczyciel powinien mieć swojego reprezentanta w Polsce gdyż obowiązek jego powołania wynika wprost z unijnego prawa. Informację kto jest przedstawicielem zagranicznego ubezpieczyciela w Polsce uzyskamy za pośrednictwem Polskiego Biura Ubezpieczycieli Komunikacyjnych.
Formalności po śmierci bliskiego w wypadku samochodowym za granicą
W celu uzyskania odpisu aktu zgonu Polaka zmarłego za granicą możemy złożyć wniosek do właściwego dla miejsca śmierci bliskiego urzędu konsularnego i wówczas wydobyciem odpisu aktu zgonu zajmie się stacjonujący w placówce dyplomatycznej konsul. Możemy też z takim wnioskiem wystąpić samodzielnie bezpośrednio do właściwego ze względu na śmierć bliskiego Urzędu Stanu Cywilnego, ale będzie to już wymagało dobrej znajomości języka państwa, w którym doszło do śmierci naszego krewnego.
Śmierć obywatela polskiego za granicą wymaga konieczności zgłoszenia tego faktu do Urzędu Stanu Cywilnego w Polsce i sporządzenia odpowiedniego aktu zgonu. Odpis aktu zgonu jest bowiem niezbędny do zorganizowania pogrzebu, a następnie do rozpoczęcia procedury postępowania spadkowego. W przypadku, gdy śmierć miała miejsce poza granicami kraju, odpis aktu zgonu umożliwia także sprowadzenie ciała zmarłego do Polski.
Osoby uprawnione do złożenia wniosku to zazwyczaj członkowie najbliższej rodziny zmarłego.
Jak przewieźć zmarłego do Polski?
W celu przewiezienia ciała zmarłego do Polski, konieczne jest złożenie właściwego wniosku. W tym zakresie właściwym organem jest starosta. Na sprowadzenie zwłok i szczątków z zagranicy w celu ich pochowania należy uzyskać:
- pozwolenie starosty właściwego ze względu na miejsce, w którym zwłoki i szczątki mają być pochowane, pozwolenie jest wydawane po porozumieniu z właściwym państwowym powiatowym inspektorem sanitarnym,
- zaświadczenie polskiego konsula, wydane po przedstawieniu pozwolenia stwierdzającego, że zwłoki i szczątki mogą być sprowadzone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Osoby najbliższe zmarłemu, takie jak małżonek, dzieci, wnuki, dziadkowie, pradziadkowie, krewni boczni (do 4. stopnia pokrewieństwa) oraz powinowaci w linii prostej do 1. stopnia, mają możliwość wystąpienia z wnioskiem. Treść wniosku musi zawierać informacje takie jak:
- nazwisko,
- imię/imiona,
- nazwisko rodowe,
- datę i miejsce urodzenia,
- ostatnie miejsce zamieszkania osoby zmarłej.
Ponadto należy podać datę i miejsce zgonu, miejsce, z którego ciało lub szczątki ludzkie będą transportowane, miejsce pochówku, a także środek transportu użyty do przewozu ciała lub szczątków. Poniżej należy umieścić nazwisko, imię lub imiona, adres zamieszkania wnioskodawcy, oraz numer i serię dokumentu tożsamości.
W ramach wniosku należy również załączyć akt zgonu lub inny dokument potwierdzający zgon i jego przyczynę. Za rozpatrzenie wniosku nie pobiera się żadnych opłat. Wniosek zazwyczaj jest rozpatrywany w ciągu 3 dni od jego złożenia.