W momencie utraty osoby najbliższej w wyniku wypadku komunikacyjnego rodzina nie tylko mierzy się z żałobą, lecz także z koniecznością dochodzenia swoich praw wobec ubezpieczyciela sprawcy zdarzenia. Niestety zdarza się, że towarzystwa ubezpieczeniowe w sposób niesłuszny obniżają przyznane odszkodowanie poprzez zastosowanie przyczynienia. Taka praktyka często nie ma oparcia w rzeczywistości i uniemożliwia uzyskanie pełnej kwoty zadośćuczynienia od Warty dla członków rodziny zmarłego.
Ile zadośćuczynienia od Warty otrzymał brat zmarłego w wypadku?
Do tragicznego zdarzenia doszło w styczniu 2020 r. Kierujący pojazdem nie zachował bezpiecznej prędkości i stracił panowanie nad samochodem. Uderzył prawym bokiem auta w barierę mostu, a następnie wpadł do rowu. W wyniku wypadku na skutek doznanych urazów doszło do śmierci pasażera.
Ubezpieczyciel sprawcy wypadku – TUiR Warta S.A. przyznał na rzecz brata zmarłego kwotę 5000 zł zadośćuczynienia za wypadek śmiertelny. Towarzystwo ubezpieczeniowe podniosło, że poszkodowany przyczynił się do szkody aż w 70% z uwagi na fakt, że nie zapiął pasów bezpieczeństwa. Brat zmarłego nie zgodził się z decyzją ubezpieczyciela. Z pomocą Kancelarii Adwokatów i Radców Prawnych Łebek, Madej i Wspólnicy podjął dochodzenie dalszych roszczeń na drodze sądowej.
Czy brak zapiętych pasów był powodem do mniejszego zadośćuczynienia od Warty?
W skierowanym do sądu rejonowego pozwie brat domagał się zasądzenia dalszej kwoty 45 000 zł, jak również odsetek za opóźnienie. Pełnomocnik uzasadniał, że ubezpieczyciel nie udowodnił, iż zapięcie pasów bezpieczeństwa uchroniłoby poszkodowanego od śmierci. Biegły w wykonanej opinii dokonał analizy zaistniałego wypadku i uszkodzeń samochodu. Stwierdził, że poszkodowany pasażer nie miał zapiętych pasów bezpieczeństwa, jednak ewentualnie zapięty pas bezpieczeństwa nie ochroniłby poszkodowanego przed urazami, które ostatecznie doprowadziły do jego śmierci. Pełnomocnik z Kancelarii Łebek, Madej i Wspólnicy argumentował, że nie ma podstaw do ograniczenia świadczeń o przyczynienie. Nie stwierdzono związku pomiędzy zachowaniem poszkodowanego a powstałą szkodą. Doszłoby do niej również gdyby poszkodowany zachował się w sposób prawidłowy i zapiął pasy.
50 000 zł zadośćuczynienia od Warty i 18 000 zł odsetek
Sąd rejonowy uwzględnił powództwo w całości, zasądzając na rzecz brata zmarłego w wypadku dalszą kwotę 45 000 zł. Uznał, że doznana krzywda zasługuje na rekompensatę poprzez ustalenie łącznej sumy zadośćuczynienia na poziomie 50 000 zł. Co jednak najważniejsze, sąd rejonowy podkreślił, że w sprawie nie zostały ujawnione dowody potwierdzające, że niezapięcie pasów bezpieczeństwa w jakikolwiek sposób przyczyniło się do śmierci pasażera. Warta złożyła apelację od wyroku sądu. Sąd okręgowy uznał, że orzeczenie sądu rejonowego było prawidłowe, a pozwany nie przedstawił dowodu na to, że poszkodowany przyczynił się do skutków wypadku. Ostatecznie ubezpieczyciel – Warta – wypłacił na rzecz brata zmarłego dalszą kwotę 45 000 zł zadośćuczynienia oraz odsetki, które wyniosły ponad 18 000 zł.
Czy warto skorzystać z pomocy kancelarii odszkodowawczej?
W sytuacji śmierci bliskiego w wyniku wypadku komunikacyjnego walka o należne odszkodowanie bywa nie tylko trudna emocjonalnie, ale i skomplikowana pod względem prawnym. Niesłuszne zastosowanie przez ubezpieczyciela przyczynienia nie powinno pozbawiać osoby najbliższej prawa do pełnej rekompensaty za poniesione krzywdy i straty. Dlatego tak ważne jest, by nie działać na własną rękę, lecz skorzystać z profesjonalnego wsparcia prawnego.
Nasza kancelaria specjalizuje się w dochodzeniu roszczeń z tytułu wypadków śmiertelnych i pomaga skutecznie przeciwstawić się nieuczciwym praktykom ubezpieczycieli. Skontaktuj się z Kancelarią Łebek, Madej i Wspólnicy w celu bezpłatnej weryfikacji swojej sprawy. Możesz otrzymać wyższą kwotę zadośćuczynienia od Warty lub innego ubezpieczyciela.
autor artykułu: mec. Mateusz Leśniewski
Wyroki w sprawie:
Sądu Okręgowego w Bielsku-Białej z dnia 29 kwietnia 2025 r sygn. akt II Ca 14/25
Sądu Rejonowego w Cieszynie z dnia 27 września 2024 r. sygn. akt I C 1739/21