Poszkodowany stracił rodziców w wypadku komunikacyjnym, do którego doszło jesienią 2000 r. Bezpośrednią przyczyną zdarzenia było wymuszenie pierwszeństwa przejazdu przez innego kierowcę, który jadąc drogą podporządkowaną pomimo pionowych i poziomych znaków stop nie zatrzymał się doprowadzając tym samym do zderzenia z samochodem, którym jako pasażerowie podróżowali rodzice poszkodowanego. Postępowanie zostało umorzone – mężczyzna zmarł w trakcie postępowania karnego.
Zadośćuczynienie po śmierci rodziców
W wrześniu 2003 r. poszkodowany wytoczył powództwo o zapłatę kwoty w wysokości 20.000 zł tytułem zadośćuczynienia i odszkodowania za śmierć obojga rodziców. Miał wówczas 35 lat. Sąd I instancji oddalił powództwo w całości wskazując, że roszczenia mężczyzny znalazłyby uzasadnienie tylko w sytuacji, gdyby tragiczna śmierć rodziców wywołała u niego znaczne pogorszenie sytuacji życiowej.
Mężczyzna odwołał się od wyroku sądu, jednak sąd apelacyjny nie uznał jednak argumentów poszkodowanego i oddalił apelację w całości.
W 2018 r. KAiRP A. Łebek i Wspólnicy w imieniu poszkodowanego złożyło powództwo do sądu o wypłatę kwoty 100.000,00 zł tytułem zadośćuczynienia za naruszenie dóbr osobistych w związku ze śmiercią obojga rodziców w wypadku komunikacyjnym. Ubezpieczyciel wniósł o oddalenie powództwa w całości powołując się na zarzut powagi rzeczy osądzonej.
W oparciu o materiał dowodowy sąd uwzględnił powództwo w całości .