W dniu 30 września 1997 r. w wyniku wypadku komunikacyjnego śmierć poniosła matka dwojga klientów, którzy w dniu wypadku mieli odpowiednio 3 i 6 lat. Strata matki bardzo negatywnie wpłynęła na życie rodzeństwa, pozbawionego opieki matki od wczesnych lat dzieciństwa. Małoletni nigdy nie nawiązali prawidłowych relacji z macochą, całkowicie utracili pozytywny wzorzec matki.
Ubezpieczyciel pojazdu sprawcy wypadku w toku postępowania likwidacyjnego odmówił wypłaty na rzecz poszkodowanych zadośćuczynienia z art. 448 k.c. w zw. z art. 24 § 1 k.c., powołując się na brak podstawy prawnej. Mając na uwadze stanowisko zakładu ubezpieczeń, do Sądu Okręgowego w Olsztynie skierowany został pozew o zapłatę zadośćuczynienia za naruszenie dóbr osobistych w kwotach po 150 000 zł na rzecz każdego z powodów. Sąd Okręgowy w Olsztynie zasądził na rzecz każdego z powodów kwoty po 35 000 zł, dalej idące powództwo oddalając. W ocenie Sądu I instancji małoletni powodowie w chwili utraty matki, ze względu na młody wiek, w ogóle nie rozumieli istoty śmierci i nie przeżyli wstrząsu psychicznego związanego ze świadomością utraty matki. Sąd zmiarkował zadośćuczynienie również ze względu na fakt, że od dnia śmierci matki upłynęło ponad 18 lat, co zdaniem Sądu spowodowało zabliźnienie się ran wynikających z cierpienia po utracie najbliższej osoby.
Od powyższego wyroku apelację wnieśli powodowie, podnosząc między innymi zarzut naruszenia art. 448 k.c. polegający na jego błędnej wykładni. Sąd Apelacyjny w Białymstoku zmienił zaskarżony wyrok i zasądził na rzecz każdego z powodów kwoty po 100 000 zł tytułem zadośćuczynienia. Sąd Apelacyjny w całości podzielił zarzuty apelacji, wskazując, że niezasadne jest obniżenie zadośćuczynienia ze względu na młody wiek powodów. Sąd zważył, że pomimo tego, że małe dziecko ze względu na stopień rozwoju nie przeżywa śmierci matki tak jak dziecko starsze, niemniej jego krzywda z tego powodu nie może być umniejszana ani negowana. Ponadto Sąd Apelacyjny słusznie wskazał, że zmniejszenia zadośćuczynienia nie uzasadnia upływ czasu, bowiem należy mieć na względzie rzeczywistą krzywdę doznaną przez powodów na skutek śmierci matki w całym swoim życiu, a nie tylko stan psychiczny powodów występujący w dniu orzekania.
Wyrok jest prawomocny i został zrealizowany w całości.
Sprawa prowadzona w Kancelarii Adwokatów i Radców Prawnych A. Łebek i Wspólnicy sp. k. przez radcę prawnego Kamilę Piotrowską pod kierownictwem radcy prawnego Agnieszki Antończak.