J.B. w dniu 03 lipca chciał pojechać do pracy. Z uwagi na trudności z uruchomieniem swojego pojazdu, syn J.B. udostępnił ojcu samochód. W trakcie jazdy pojazdem doszło natychmiastowego pożaru samochodu, który objął również środek samochodu. W zajętym płomieniami samochodzie powód zbił szybę boczną drzwi od strony pasażera, przez którą udało mu się wydostać z płonącego samochodu. Doznał rozległych oparzeń klatki piersiowej i kończyn górnych.
J.B. za pośrednictwem pełnomocnika zgłosił swoje roszczenia ubezpieczycielowi pojazdu, który odmówił uznania swojej odpowiedzialności wskazując, że J.B. był w chwili zdarzenia kierowcą pojazdu. Roszczenia powoda opierały się na fakcie, że J.B. otrzymując od syna samochód na okazjonalne użycie, z grzeczności, nie stał się posiadaczem zależnym, tym bardziej nie może być mowy o statusie posiadacza samoistnego.
W uwagi na odmowę uznania roszczeń J.B. przez ubezpieczyciela J.B. zdecydował się dochodzić swoich roszczeń na drodze sądowej.
W pozwie pełnomocnik powoda podkreślał, że powód sprawował jedynie władztwo prekaryjne nad pojazdem. Władztwo te opiera się ono na stosunku grzecznościowym, w sytuacji gdy jedna osoba chce drugiej wyświadczyć przysługę. Prekarzysta w żadnym wypadku nie jest posiadaczem, a zatem nie korzysta z praw, ani nie jest obciążony obowiązkami, które przysługują posiadaczowi. (wyrok SN z 13.09.2001 r., IV CKN 425/00, niepubl.; postanowienie SN z dnia 15.01.2010 r., I CSK 355/09, niepubl Sądu Okręgowego w Krakowie II Wydział Cywilny Odwoławczy z dnia 29.01.2014r., sygn. akt II Ca 1677/13; wyrok WSA w Gliwicach z dnia 13.12.2010r., sygn. akt III SA/Gl 2041/10. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 15.01.2010r., sygn. akt I CSK 355/09.)
Co więcej z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem pojazdu szkodę będącą następstwem śmierci, uszkodzenia ciała, rozstroju zdrowia bądź też utraty, zniszczenia lub uszkodzenia mienia. Użycie we wskazany przepisie spójnika „LUB” świadczy o tym, że wystarczająca jest w takim przypadku odpowiedzialność odszkodowawcza jednej z wymienionych osób.
Powód jak było podnoszone w toku prowadzenia sprawy był tego dnia jedynie prekarzystą, którego status prawny określony przez dotychczasowe orzecznictwo Sądu Najwyższego porównuje go do dzierżyciela. Różnica pomiędzy posiadaniem, a dzierżeniem polega na innym ukierunkowaniu woli władania rzeczą tj. w elemencie psychicznym. O ile posiadacz włada rzeczą dla siebie, o tyle dzierżyciel czyni to w imieniu innej osoby wykazując wolę władania rzeczą za kogo innego.
Sąd Rejonowy wydał prawomocny wyrok wstępny ustalający odpowiedzialność pozwanego ubezpieczyciela, uznał za zasadną argumentację pełnomocnika powoda. Zdaniem sadu powód skutecznie wykazał że nie był posiadaczem samoistnym ani zależnym, ale prekarzystą. Obecnie czekamy na podjęcie dalszych czynności w sprawie dotyczących ustalenia wysokości zadośćuczynienia na rzecz powoda.
Spawa prowadzona w Kancelarii Adwokatów i Radców Prawnych A. Łebek i Wspólnicy sp. k. przez prawnika Joannę Sopel pod kierownictwem radcy prawnego Agnieszki Madej.