Błąd pieszego nie oznacza przyczynienia się do wypadku

W wypadku komunikacyjnym 13.06.2003 r. w województwie kujawsko-pomorskim, potrąceni zostali piesi poruszający się poboczem.

Kierujący samochodem osobowym marki Mercedes poruszając się na prostym odcinku drogi, nieumyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa.

Zjechał nagle na lewy pas ruchu i uderzył w grupę pieszych. Syn powodów doznał poważnych obrażeń ciała skutkujących jego śmiercią w dniu 21 lipca 2003 r.

Zaniżone zadośćuczynienie

Na etapie postępowania likwidacyjnego pozwany ubezpieczyciel pojazdu sprawcy wypadku przyjął odpowiedzialność za wypadek. Przyznał powodom zadośćuczynienie, jednak w zbyt niskiej wysokości, tj. po 23 650 zł.

Postępowanie pierwszej instancji zakończone wyrokiem Sądu Rejonowego z uznaniem przyczynienia pieszego

29 października 2019 r. pełnomocnik rodziców zmarłego mężczyzny wniósł o zasądzenie na ich rzecz kwoty po 56 350 zł. Oprócz już wypłaconej należności.

Pozwany w odpowiedzi zarzucił przyczynienie się pieszych do wypadku.

Poruszali się idąc obok siebie, w nocy, w warunkach złej widoczności i po niewłaściwej stronie drogi, naruszając zasady bezpieczeństwa drogowego.

Dodatkowo pozwany sugerował, że byli pod wpływem środków odurzających co miało wpływ na ich nieroztropne zachowanie.

Strona pozwana wnosiła o uznanie przyczynienia się zmarłego do zaistnienia wypadku w wysokości nie mniejszej niż 30%. Oczekując obniżenia zadośćuczynienia przyznanego jego rodzicom.

Sąd Rejonowy w Sulęcinie podzielił zdanie pozwanej odnośnie zarzutu przyczynienia, wskazując „że niezgodny sposób poruszania się pieszych, w tym również pokrzywdzonego, miał pośredni wpływ na zaistnienie przedmiotowego zdarzenia drogowego”.

9.06.2022 r. zapadł wyrok uznający przyczynienie na poziomie 30%.

Na jego mocy powodom przyznano zadośćuczynienie proporcjonalnie obniżone, do wysokości po 32 350 zł.

Apelacje – postępowanie przed sądem drugiej instancji

Z wyrokiem Sądu Rejonowego nie zgodziła się nie tylko strona powodowa, ale również pozwany. Uznał on przyznaną kwotę za zawyżoną i wniósł o oddalenie powództwa ponad kwotę 18 350 zł.

Radca prawny z Kancelarii Adwokatów i Radców Prawnych A. Łebek i Wspólnicy sp. k. podważał istnienie przyczynienia i podtrzymywał roszczenie wynikające z pozwu.

Wnosił o zasądzenie na rzecz powodów dalszej kwoty 24 000 zł.

Błąd pieszego nie oznacza przyczynienie się do wypadku

Strona powodowa wskazała, że do wypadku nie doszłoby, gdyby nie zaistniało zachowanie kierującego pojazdem.

Zatem nie sposób przypisać poszkodowanemu przyczynienia w stopniu wyższym niż znikomy (równy niemalże zeru).

Zakres naruszeń, jakich dopuścił się sprawca był miażdżący względem wykazanych zaniedbań poszkodowanego. Nie mógł on przewidzieć, że kierujący zjedzie ze swojego pasa ruchu na przeciwny.

Gdyby kierujący pojazdem jechał swoim pasem prawidłowo to do wypadku by nie doszło. Zachowanie poszkodowanego na jezdni nie miało znaczenia w tej sytuacji.

Wyrok Sądu Okręgowego

Sąd Okręgowy w Gorzowie Wielkopolskim wyrokiem z dnia 25 października 2022 r. zmienił zaskarżony wyrok Sądu Rejonowego w Sulęcinie przyznając na rzecz powodów dodatkowo kwotę po 24 000 zł.

Przyznał rację stronie powodowej i uwzględniając powództwo w całości.

W uzasadnieniu Sąd wskazał, że:

„porównując uchybienia obu uczestników zdarzenia drogowego nie sposób podzielić stanowiska sądu pierwszej instancji, że syn powodów przyczynił się do powstania szkody.

Nie można tracić z pola widzenia, czyje zachowanie doprowadziło w ogóle do zaistnienia zdarzenia.

W ocenie sądu okręgowego związek przyczynowo skutkowy nie powstał na skutek nieprawidłowego zachowania pieszego, lecz w jedynie wyniku zachowania kierowcy pojazdu, który zjechał na lewy pas ruchu, w wyniku czego potrącił idących nim pieszych”.

Wyrok Sądu Rejonowego w Sulęcinie z dnia 9 czerwca 2022 r, sygn. Akt I C 279/19.

Wyrok Sadu Okręgowego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 25 października 2022 r., sygn. Akt V Ca 491/22.