W dniu 9 lipca 1998 r. doszło do wypadku komunikacyjnego w którym kierujący ciągnikiem rolniczym marki JUMS niedopuszczonym do ruchu drogowego z dołączonymi do niego trzema przyczepami, które nie miały oświetlania i przekraczały dopuszczalną szerokość, podczas wymijania się z jadącym z przeciwnej strony samochodem ciężarowym marki Mercedes Bus, doprowadził do zdarzenia z ww. pojazdem. Na skutek zdarzenia kierujący samochodem ciężarowym doznał obrażeń ciała w postaci: urazu wielonarządowego z mechanicznym uszkodzeniem klatki piersiowej i jamy brzusznej z wytrzewieniem, uszkodzenia IX, X i XI żebra po stronie lewej z ich operacyjnym usunięciem i drenażem klatki piersiowej, uszkodzenia przepony, uszkodzenia śledziony z jej operacyjnym usunięciem, uszkodzenia jelita grubego z jego częściowym operacyjnym usunięciem oraz wstrząsu pourazowego, co spowodowało jego trwałe kalectwo.
Podmiot zobowiązany na podstawie decyzji z 1999 r. przyznał na rzecz Poszkodowanego kwotę 35.000 zł oraz rentę w wysokości 400 zł miesięcznie. Poszkodowany za pośrednictwem profesjonalnego pełnomocnika w 2016 r. wezwał zobowiązanego do zapłaty dalszej kwoty 220.000 zł tytułem zadośćuczynienia za krzywdę. W odpowiedzi na powyższe odmówiono wypłaty dalszych świadczeń wskazując, że wypłacone dotychczas kwoty są wystarczające w stosunku do krzywdy jakiej doznał Poszkodowany.
W dniu 2 kwietnia 2016 r. do Sądu Okręgowego w Łomży został złożony pozew o zapłatę na rzecz Poszkodowanego dalszej kwoty 100.000 zł tytułem zadośćuczynienia za krzywdę na podstawie art. 445 k.c. W pozwie wskazano, iż w wyniku wypadku z dnia 9 lipca 1998 r. Poszkodowany był wielokrotnie hospitalizowany, przebył także zabiegi operacyjne. Ponadto w związku z ubytkiem jelita zmuszony jest do dnia dzisiejszego stosować worki stomijne oraz pas przepuklinowy. Powyższe wiązało się z dużym cierpieniem fizycznym, a także wpłynęło na znaczne pogorszenie się stanu psychicznego Poszkodowanego.
W toku postępowania przed Sądem I instancji został przeprowadzony dowód z opinii biegłych z zakresu chirurgii oraz medycy sądowej. Biegli wskazali, że uszczerbek na zdrowiu powoda powstały na skutek zdarzenia z dnia 9 lipca 1998 r. wynosi 95 %.
Pismem z dnia 30 czerwca 2017 r. dokonano rozszerzenia powództwa o dalszą kwotę 144.000 zł. Tym samym ostatecznie roszczenie Poszkodowanego opiewało na kwotę 244.000 zł tytułem zadośćuczynienia za krzywdę.
Wyrokiem z dnia 22 września 2017 r. Sąd Okręgowy w Łomży uwzględnił powództwo w dużej części zasądzając od pozwanego na rzecz Poszkodowanego kwotę 192.000 zł tytułem zadośćuczynienia za krzywdę. Ponadto w wyroku Sąd ustalił odpowiedzialność pozwanego za dalsze szkody, które mogą ujawnić się u Poszkodowanego w przyszłości.
Przedmiotowy wyrok jest prawomocny.
Sprawa prowadzona w Kancelarii Adwokatów i Radców Prawnych A. Łebek i Wspólnicy sp. k. przez radcę prawnego Małgorzatę Zimoch pod kierownictwem radcy prawnego Agnieszki Antończak.